پر کرد آســــــــمان را ابـــــر سیـــــاه ایــــــام
بشکست لیلی دهر مجنــــــون شـــهر را جام
مستـــان و میگساران کردنـــــــد روی پنـهــان
میخانه خالـــــی و دیــــــر از شـاهـــــد دلارام
افتاد دل به محنـــت در تنــگ بـــند زلـــــف اش
از یاد رفـــت بـــنــــد و مرغــــک بمانـــد در دام
یاد ش زمن نیامــد آن کعبــــــه ی کرامــــت
پوشانــــد برتــن دل رخـــت سپـیـــــد احـــرام
ناگــه ببست درگـــه من مانده خســته در ره
آتش به منزل دل وز کـــــاروان نـــــه پیـغـــام
هیهات از فراقــش رخ زردگشـــت و انـــــدام
از دل نرفت مهراش این عشــق بی سرانجام
حالی به جام خالـــی کردم نــظر به حــسـرت
آمد مرا ندائــــــــی از پشت هفتمیــن بـــــام
گفتی مرا چه نوشی ای مسـت شوخ بدنـــام
تســـبیح پاره کــــــردی جانـــــم دمــی بیارام
گفتم به بغض ای دوست اندیشه از غم اوست
تو رو به کاف خود رس ابلیس را چــــه بــر لام
گفتا تو شــــــرک بردی در کـــار ایــزد خویـش
هر کو گزیـنـد اش غـیر هـرگـز نمـیبــرد کـــــام
رو پخته شو که در عشق توحید شرط کاراست
برخوان دوباره از نــــو اخلاص خاص از عــــــام
بشکست لیلی دهر مجنــــــون شـــهر را جام
مستـــان و میگساران کردنـــــــد روی پنـهــان
میخانه خالـــــی و دیــــــر از شـاهـــــد دلارام
افتاد دل به محنـــت در تنــگ بـــند زلـــــف اش
از یاد رفـــت بـــنــــد و مرغــــک بمانـــد در دام
یاد ش زمن نیامــد آن کعبــــــه ی کرامــــت
پوشانــــد برتــن دل رخـــت سپـیـــــد احـــرام
ناگــه ببست درگـــه من مانده خســته در ره
آتش به منزل دل وز کـــــاروان نـــــه پیـغـــام
هیهات از فراقــش رخ زردگشـــت و انـــــدام
از دل نرفت مهراش این عشــق بی سرانجام
حالی به جام خالـــی کردم نــظر به حــسـرت
آمد مرا ندائــــــــی از پشت هفتمیــن بـــــام
گفتی مرا چه نوشی ای مسـت شوخ بدنـــام
تســـبیح پاره کــــــردی جانـــــم دمــی بیارام
گفتم به بغض ای دوست اندیشه از غم اوست
تو رو به کاف خود رس ابلیس را چــــه بــر لام
گفتا تو شــــــرک بردی در کـــار ایــزد خویـش
هر کو گزیـنـد اش غـیر هـرگـز نمـیبــرد کـــــام
رو پخته شو که در عشق توحید شرط کاراست
برخوان دوباره از نــــو اخلاص خاص از عــــــام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر