استاد قافــــــیه بسرا بیتی که زلف نـــــگار
در پیچ و تاب شب اش کرد کار صد عیّـــــــار
از آن لب شکر فروش مست میگون ســــار
باریده بوسه ی رحمت به خاک این گلـــزار
بلبل به نغمه آمد و قمری قصیـــده ســـرای
از مستی دل من صد هزار تن هشیــــــار
جبریل آمد و مشتی ز کیسه ی کرم اش
پاشیده دانه ی وحی ام ز مخزن الاســــــــــرار
پندار بود مرا کرامت فقط به صحبت نیســـت
آری که نیست دوصد گفته چو نیم جو کـــردار
این خانه دل من خانـــقاه شرب مــــی است
پهــلو زنـــــــد ز خمرکنــون بـه خانـــه خمّــار
از دین عیسی و موسی و آیــــــــــت احـــمـــد
لوح برکف و قرآن به سینه کمر حلقه ی زنّار
افسون عاشقی است این همه به چرخــش مــی
معجون ساغر و ساقی به نقطه ی پرگــــــــار
دیدی مرا چو مست و خراب فتاده به راه مگــــوی
این لاقبا به چه علـــــــت کند چنین رفتــــــــار
در پیچ و تاب شب اش کرد کار صد عیّـــــــار
از آن لب شکر فروش مست میگون ســــار
باریده بوسه ی رحمت به خاک این گلـــزار
بلبل به نغمه آمد و قمری قصیـــده ســـرای
از مستی دل من صد هزار تن هشیــــــار
جبریل آمد و مشتی ز کیسه ی کرم اش
پاشیده دانه ی وحی ام ز مخزن الاســــــــــرار
پندار بود مرا کرامت فقط به صحبت نیســـت
آری که نیست دوصد گفته چو نیم جو کـــردار
این خانه دل من خانـــقاه شرب مــــی است
پهــلو زنـــــــد ز خمرکنــون بـه خانـــه خمّــار
از دین عیسی و موسی و آیــــــــــت احـــمـــد
لوح برکف و قرآن به سینه کمر حلقه ی زنّار
افسون عاشقی است این همه به چرخــش مــی
معجون ساغر و ساقی به نقطه ی پرگــــــــار
دیدی مرا چو مست و خراب فتاده به راه مگــــوی
این لاقبا به چه علـــــــت کند چنین رفتــــــــار